Eerste wtc-ritje na de 2de lock-down

Met ontzettend veel zin verzamelden de wielrenners en mountainbikers zich op woensdagavond op resp. het Kaasplein en Roggeplein. We werden uitgezwaaid door het bestuur, althans dat was de bedoeling maar eerst moest er nog een familievete beslecht worden. Op zich om een legitieme reden, over het tenue van zoonlief. Nu mag je niet direct partij kiezen, maar vanwege hun inzet als wegkapitein, moet je soms wel eens iets door de vingers zien.

Bert G. nam de snelle mtb’ers onder zijn hoede en Koen de nog snellere mtb’ers. Zelf fietste ik met de snelle mtb’ers mee. De route ging over het Westerflier en omgeving van het Weldam. Nu hebben we vaak in deze omgeving gefietst, maar het verbaast me elke weer dat ik op paden en wegen kom, waar het naar lijkt dat ik daar nog nooit geweest ben. Dat kan te maken hebben met
– dat je daar inderdaad nooit geweest bent;
– het feit, dat je daar weleens geweest bent, maar door de vermoeidheid vergeten bent;
– of dat je het helemaal vergeten bent dat je er ooit geweest bent, omdat je ouder wordt.
Afgezien dat je dit laatste niet makkelijk toe zult geven is, kan dit ook een voordeel zijn. Je hoeft dan eigenlijk niet iedere keer verder weg te fietsen om telkens een nieuwe omgeving te zien.
Het komt er toch op neer, dat Bert ons over ontzettend mooie routes leidde, die vooral nu in het voorjaar extra mooi zijn.

Onderweg namen we een korte stop, noodzakelijkwijs omdat de aanwezige tijgermuggen smachten naar een lekker sapje uit de blote benen van de enthousiaste mtb’ers. Enkele kilometers verderop nog een onvermijdelijke stop omdat één van de deelnemers een deel van een boom tussen de pedalen had gekregen. Nou ja, een boom is iets overdreven, het bleek om een klein takje te gaan. Ook hadden we graag een stop gemaakt bij de parkeerplaats aan de Herikerweg, maar dit keer stond er geen kraampje met gehaktballen of een sapje.

De Herikerberg over en zo kwamen we weer terug op het Roggeplein. Het was een ontzettend mooie start. Een goed tempo, een hele mooie route, mooi weer, wat wil je eigenlijk nog meer. Zelfs de geluidsoverlast afkomstig van de mountainbike van een van de deelnemers kon het plezier niet vergallen. Bert bedankt, we hebben ontzettend genoten.