Plassenritje
Als medewerker bij het waterschap zijn we sinds de zomer van 2018 constant bezig om ieder druppel water die er valt, de grond in te krijgen om zodoende voorbereid te zijn op een eventuele nieuwe droge zomer. Kosten nog moeite worden gespaard. Ook worden gebeden naar de almachtige gestuurd om ons te behoeden voor droogvallende beken en sloten. De gebeden zijn blijkbaar inmiddels overgekomen en verhoord, de hemelsluizen zijn losgetrokken. Zo viel er woensdagmiddag rond Markelo 12 mm. water. Voor Henk N. , die de woensdagmiddagcategorie M3 zou begeleiden, was dit nu echt geen geschenk uit de hemel. Als wegkapitein stond hij voor een leeg Roggeplein.
Dit was anders op diezelfde avond. 12 leden meldde zich op het Roggeplein om weer eens lekker echt te mountainbiken. Bert P. nam de mtb’ers M1 voor zijn rekening en Rob, daarbij geassisteerd door Monique, de mtb’ers M3. Rob leidde ons eerst richting Herikerberg en daarbij werden we direct al enkele keren getrakteerd op een frisse waterdouche, veroorzaakt door de plassen die nog niet in de grond waren getrokken. Dit soort ervaringen kan verkoelend werken, maar dan mag het wel 10 graden warmer zijn. Wat de temperatuur betreft, ligt deze behoorlijk lager dan gebruikelijk rond deze periode. Zo was de keus om een shirt aan te trekken met lange mouw best wel moeilijk, maar ik had een legitieme smoes bedacht, waarom ik voor lange mouw koos: De muggen werd de kans ontnomen om je op de blote arm te steken.
Vanaf de Herikerberg fietsten we richting Bovenberg en verder richting het Holland Schwarzwald en via de diverse single tracks naar het wildviaduct, weer terug naar het Roggeplein. De routes gingen overal kris kras over de diverse mtb routes in Rijssen en steeds maar weer door de diverse plassen, de een nog dieper als de andere. Misschien moeten we toch maar weer eens een berichtje naar boven doen, want als het opnieuw zo lang duurt, alvorens onze gebeden worden verhoord, dan konden we deze zomer wel eens te veel van het goede krijgen.
We kwamen behoorlijk besmeurd aan op het Roggeplein, eigenlijk zoals dat als echte mtb’er betaamd. Thuis ziet men dat anders en ligt het iets genuanceerder. Normaliter drinken we eerst koffie om even uit te zweten, alvorens er gedoucht wordt. Nu werd ik er subtiel op aangesproken, dat we na het douchen koffie zouden drinken.
Rob had alle ingrediënten voor een geslaagd ritje gecombineerd. Het tempo was zodanig dat je ook nog lekker kunt kletsen en tussendoor even flink aan de bak moest op de single tracks. Een ideale situatie voor de M3 mtb’er.
Rob bedankt voor de begeleiding en Monique voor het in de gaten houden van de achterhoede en dat je daarom als meest besmeurde deelneemster, op het Roggeplein arriveerde.