Zondagochtend met de WTC op de mtb: techniektraining en grote afvalrace.
Als mtb’er op de woensdagmiddag was het me, vooral in het verleden, al eens een keertje overkomen dat ik in mijn enthousiasme en veel overmoed, bij een afdaling de macht over het stuur verloor en langs de zorgvuldig aangelegde mtb-paden, terecht kwam. Daarom werd op de woensdagmiddag nogal eens verwezen naar de oefeningen, geleid door Brigitte. De ogen waren dan wel eens, op mij gericht. Het was me duidelijk, en het kon ook wel eens helpen om iets minder vaak thuis te komen met letsel en blauwe plekken.
Deze zondag had ik geen smoesjes kunnen bedenken, en meldde me om 9.00 uur wintertijd op het Kaasplein. Met zes deelnemers vertrokken we naar het startterrein, waar Brigitte in alle vroegte al begonnen was met het uitzetten van het oefencircuit. Er dreigde enige vertraging omdat Johan een sleutel uit de gereedschapskist verloor, maar al snel werd duidelijk dat het ging om de huissleutel.
Na een korte herhaling voor de nieuwkomers , werd gestart met oefeningen in het afdalen en klimmen. Dat deed Brigitte op heldere en duidelijke wijze, ze deed iedere oefening voor en beoordeelde ieder persoonlijk. Dit was heel leerzaam en goed bruikbaar als mountainbiker, wanneer je de steilere hellingen van één van de zeven heuvelen in Markelo of andere bultjes in de omgeving, moet beklimmen.
Na de iets zwaardere oefeningen op de Herikerberg, werd de mtb-route Markelo, gevolgd om het geleerde in de praktijk te brengen. Dit ging lekker en heel voldaan kwamen we terug op het Kaasplein, met overigens twee afvallers. Monique kon maar een uurtje mee omdat ze andere verplichtingen had en Henk zou die middag mee doen aan de Diepe Hel Holterbergloop, dus een acceptabele reden om af te haken. Hij zou overigens in zijn categorie op topniveau kunnen eindigen omdat hij net 70 jaar was geworden. Er was nog een reden en dat had te maken met het aantal deelnemers in die categorie. Maar wie Henk kent weet dat hij een goede hardloper is, met een fantastische conditie en uithoudingsvermogen, die sowieso goed zal scoren.
Brigitte had dus een uitvalpercentage van 28,6 %, maar dat was nog niks vergeleken met Alfons. Een deel van zijn groep zat al bij De Kroon en zelf kwam hij als enige overgeblevene van de rest van de groep van 10 deelnemers aan bij De Kroon. Wat was er toch gebeurd?
Al vrij kort na het vertrek, trapte Robert V. zo hard op de pedalen, dat de ketting daar geen weerstand meer had en brak. Hij wachtte niet op de bezemwagen, maar belde gelijk Linda, die hem ophaalde. Direct na Holten, richting Holterberg, had Bert G. een lekke band. In de tubeless band zat een snee zo groot als een slagersmes, dus dat kon ook niet meer gerepareerd worden. Bert keerde samen met Jan L. terug richting Markelo. Op de Holterberg kreeg Gert H. het steeds moeilijker. Die morgen had zijn goede fiets ook een lekke band daarom had hij een oudere mtb meegenomen, maar die fietste niet zoals Gert dat verlangde. Ze hadden er ongeveer 20 km. opzitten, maar Gert dacht dat hij al wel 100 km. had gefietst. Hij besloot ook terug te gaan naar Markelo en werd daarbij vergezeld door Rick S. Met een afvalpercentage van 50% ging het via Rijssen terug richting Kaasplein. Als we daarbij meerekenen dat Annemien M. de directe route naar huis nam, was dit percentage al 60%. Geen record trouwens, want bij de Dutch Masters lag dit aanmerkelijk hoger. Zouden we als eindstation De Kroon meerekenen dan was het wel een record nl. 90 % afvallers, met als enige overgeblevene: Alfons. Maar gelukkig had de groep die Markelo samen behaalde, genoten van een mooie tocht.